معنی فارسی intermittent
B1 /ˌɪntɚˈmɪtn̩t/متناوب صفتی است که به چیزی اشاره دارد که به صورت دوره‌ای ظاهر یا ناپدید می‌شود.
Occurring at irregular intervals; not continuous or steady.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
An intermittent fever or disease.
adjective
معنی(adjective):
Stopping and starting, occuring, or presenting at intervals; coming after a particular time span.
مثال:
Intermittent bugs are most difficult to reproduce.
معنی(adjective):
(specifically, of a body of water) Existing only for certain seasons; that is, being dry for part of the year.
مثال:
The area has many intermittent lakes and streams.
example
معنی(example):
باران در این هفته متناوب است.
مثال:
The rain is intermittent this week.
معنی(example):
او درد متناوبی در شانه‌اش دارد.
مثال:
He has intermittent pain in his shoulder.
معنی فارسی کلمه intermittent
:
متناوب صفتی است که به چیزی اشاره دارد که به صورت دوره‌ای ظاهر یا ناپدید می‌شود.
