معنی فارسی cunning
B2 /ˈkʌnɪŋ/حیلهگر، کسی که با ذکاوت و زیرکی به دنبال منافع خود است و برای رسیدن به هدفش ممکن است از فریب استفاده کند.
Having or showing skill in achieving one's ends by deceit or evasion.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Sly; crafty; clever in surreptitious behaviour.
معنی(adjective):
Skillful, artful.
معنی(adjective):
Wrought with, or exhibiting, skill or ingenuity; ingenious.
مثال:
cunning work
معنی(adjective):
Cute, appealing.
مثال:
a cunning little boy
example
معنی(example):
روباه حیلهگر پرنده را فریب داد.
مثال:
The cunning fox tricked the bird.
معنی(example):
طرح حیلهگر او همه را شگفتزده کرد.
مثال:
Her cunning plan surprised everyone.
معنی فارسی کلمه cunning
:
حیلهگر، کسی که با ذکاوت و زیرکی به دنبال منافع خود است و برای رسیدن به هدفش ممکن است از فریب استفاده کند.