معنی فارسی arbiter
B2 /ˈɑːbɪtə(ɹ)/شخصی که در اختلافات یا مباحثه‌ها میانجی‌گری می‌کند و تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کند.
A person who settles a dispute or has ultimate authority in a matter.
- noun
- verb
A person appointed, or chosen, by parties to determine a controversy between them; an arbitrator.
(with of) A person or object having the power of judging and determining, or ordaining, without control; one whose power of deciding and governing is not limited.
Television and film, not Vogue and similar magazines, are the arbiters of fashion.
A component in circuitry that allocates scarce resources.
To act as arbiter.
او به عنوان داور در اختلاف بین دو طرف عمل کرد.
He acted as an arbiter in the dispute between the two parties.
داور تصمیم نهایی را در این پرونده گرفت.
The arbiter made the final decision in the case.
معنی فارسی کلمه arbiter
:
شخصی که در اختلافات یا مباحثه‌ها میانجی‌گری می‌کند و تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کند.
