معنی فارسی penchant
B2 /ˈpɛnt͡ʃənt/علاقه و تمایل قوی به یک فعالیت یا چیزی خاص.
A strong or habitual liking for something or a tendency to do something.
- noun
noun
معنی(noun):
Taste, liking, or inclination (for).
مثال:
He has a penchant for fine wine.
معنی(noun):
A card game resembling bezique.
معنی(noun):
In the game of penchant, any queen and jack of different suits held at the same time.
example
معنی(example):
او علاقهای به موسیقی کلاسیک دارد.
مثال:
She has a penchant for classical music.
معنی(example):
علاقه او به ماجراجویی باعث شد تا به دور دنیا سفر کند.
مثال:
His penchant for adventure led him to travel the world.
معنی فارسی کلمه penchant
:
علاقه و تمایل قوی به یک فعالیت یا چیزی خاص.
