معنی فارسی defiance
B1 /dɪˈfaɪ(j)əns/سرکشی، عدم اطاعت از دستورات یا قوانین، به عنوان یک اقدام بی‌احترامی یا چالش.
The act of resisting authority, control, or convention.
- noun
noun
معنی(noun):
The feeling, or spirit of being defiant.
معنی(noun):
Open or bold resistance to or disregard for authority, opposition, or power.
معنی(noun):
A challenging attitude or behaviour; challenge.
example
معنی(example):
سرکشی او همه را در جلسه شگفت‌زده کرد.
مثال:
Her defiance surprised everyone at the meeting.
معنی(example):
سرکشی کودک منجر به تنبیه شد.
مثال:
The child's defiance led to a timeout.
معنی فارسی کلمه defiance
:
سرکشی، عدم اطاعت از دستورات یا قوانین، به عنوان یک اقدام بی‌احترامی یا چالش.
