معنی فارسی suffice

B1 /səˈfaɪs/

کافی بودن، به معنای برآورده کردن نیاز یا خواسته‌ها در یک زمینه خاص.

To be enough or adequate for a particular purpose.

verb

معنی(verb):

To be enough or sufficient; to meet the need (of anything); to be adequate; to be good enough.

مثال:

For this plum cake, two eggs should suffice.

معنی(verb):

To satisfy; to content; to be equal to the wants or demands of.

مثال:

A joint of lamb sufficed even his enormous appetite.

معنی(verb):

To furnish; to supply adequately.

example

معنی(example):

این مقدار باید برای پروژه کافی باشد.

مثال:

This amount should suffice for the project.

معنی(example):

یک پاسخ ساده برای حالا کافی است.

مثال:

A simple answer will suffice for now.

معنی فارسی کلمه suffice

کافی بودن، به معنای برآورده کردن نیاز یا خواسته‌ها در یک زمینه خاص.