معنی فارسی appease
B1 /əˈpiːz/به معنای تسکین دادن یا راضی کردن کسی، به ویژه به‌وسیله اعمالی یا سخنان ملایم.
To bring peace, quiet, or calm to; to satisfy or placate someone.
- verb
verb
معنی(verb):
To make quiet; to calm; to reduce to a state of peace; to dispel (anger or hatred).
مثال:
to appease the tumult of the ocean
معنی(verb):
To come to terms with; to adapt to the demands of.
مثال:
They appeased the angry gods with burnt offerings.
example
معنی(example):
او تلاش کرد تا با گل‌ها خشم او را آرام کند.
مثال:
He tried to appease her anger with flowers.
معنی(example):
دولت اقداماتی برای آرام کردن معترضان انجام داد.
مثال:
The government took steps to appease the protesters.
معنی فارسی کلمه appease
:
به معنای تسکین دادن یا راضی کردن کسی، به ویژه به‌وسیله اعمالی یا سخنان ملایم.
