معنی فارسی prosecutor
B1 /ˈpɹɑsəˌkjuːtəɹ/وکیلی که توسط دولت استخدام می‌شود تا کیفری را به طرف متهم ارائه دهد.
A lawyer who represents the government in a court of law to prosecute a case.
- noun
noun
معنی(noun):
A prosecuting attorney.
مثال:
Annie Jay was the Wisconsin government prosecutor in the trial of a man for forging his client's signature.
معنی(noun):
A person, as a complainant, victim, or chief witness, who institutes prosecution in a criminal proceeding.
مثال:
The prosecutor got the witness to admit he was lying.
example
معنی(example):
دادستان با اشتیاق در طول محاکمه استدلال کرد.
مثال:
The prosecutor argued passionately during the trial.
معنی(example):
دادستان مسئول ارائه پرونده علیه یک فرد متهم است.
مثال:
A prosecutor is responsible for presenting the case against an accused person.
معنی فارسی کلمه prosecutor
:
وکیلی که توسط دولت استخدام می‌شود تا کیفری را به طرف متهم ارائه دهد.
