معنی فارسی ankle
A1 /ˈæŋ.kəl/مچ پا، ناحیه‌ای در بدن که پا و پایینی‌ترین قسمت پا را به هم متصل می‌کند.
The joint connecting the foot with the leg; the area where the leg meets the foot.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
The skeletal joint which connects the foot with the leg; the uppermost portion of the foot and lowermost portion of the leg, which contain this skeletal joint.
verb
معنی(verb):
To walk.
معنی(verb):
To cyclically angle the foot at the ankle while pedaling, to maximize the amount of work applied to the pedal during each revolution.
example
معنی(example):
او در حین بازی فوتبال پایش را آسیب دید.
مثال:
She injured her ankle while playing soccer.
معنی(example):
او برای حمایت از مچ‌پایش بریس می‌پوشد.
مثال:
He wears a brace on his ankle to support it.
معنی فارسی کلمه ankle
:
مچ پا، ناحیه‌ای در بدن که پا و پایینی‌ترین قسمت پا را به هم متصل می‌کند.
