معنی فارسی bastion
B1 /ˈbæsti.ən/دژ، محل یا ساختاری که به عنوان پناهگاه یا مکان دفاعی استفاده می‌شود.
A stronghold or fortified place that serves as a refuge or defensive structure.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A projecting part of a rampart or other fortification.
معنی(noun):
A well-fortified position; a stronghold or citadel.
معنی(noun):
A person, group, or thing, that strongly defends some principle.
verb
معنی(verb):
To furnish with a bastion.
example
معنی(example):
بخشی از قلعه، قوی‌ترین نقطه دفاعی آن بود.
مثال:
The bastion of the castle was its strongest defensive point.
معنی(example):
آنها یک دژ ساختند تا در برابر حملات دشمن دفاع کنند.
مثال:
They built a bastion to defend against enemy attacks.
معنی فارسی کلمه bastion
:
دژ، محل یا ساختاری که به عنوان پناهگاه یا مکان دفاعی استفاده می‌شود.
