معنی فارسی beatitudes
B2نعمت‌ها، آموزه‌هایی که در دین مسیحیت به خوشبختی و ویژگی‌های اخلاقی اشاره دارند.
Blessings or declarations of happiness pronounced by Jesus in the New Testament.
- noun
noun
معنی(noun):
Supreme, utmost bliss and happiness.
معنی(noun):
Any one of the Biblical blessings given by Jesus in Matthew 5:3–12. E.g.: "Blessed are the meek for they shall inherit the earth"(Matthew 5:5).
example
معنی(example):
نعمت‌ها تعالیم عیسی هستند که در موعظه بر کوه یافت می‌شوند.
مثال:
The Beatitudes are teachings of Jesus found in the Sermon on the Mount.
معنی(example):
در بسیاری از بافت‌های مذهبی، نعمت‌ها به عنوان راهنمایی اشاره می‌شوند.
مثال:
In many religious contexts, the Beatitudes are referred to for guidance.
معنی فارسی کلمه beatitudes
:
نعمت‌ها، آموزه‌هایی که در دین مسیحیت به خوشبختی و ویژگی‌های اخلاقی اشاره دارند.
