معنی فارسی defies
B1چیزهایی که با وجود موانع، در برابر انتظارهای معمول قرار می‌گیرد.
To openly resist or refuse to obey.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A challenge.
verb
معنی(verb):
To challenge (someone) or brave (a hazard or opposition).
مثال:
to defy an enemy; to defy the power of a magistrate; to defy the arguments of an opponent; to defy public opinion
معنی(verb):
To refuse to obey.
مثال:
If you defy your teacher you may end up in detention.
معنی(verb):
To not conform to or follow a pattern, set of rules or expectations.
معنی(verb):
To renounce or dissolve all bonds of affiance, faith, or obligation with; to reject, refuse, or renounce.
example
معنی(example):
او به شرایط سخت می‌زند و موفق می‌شود.
مثال:
She defies the odds and succeeds.
معنی(example):
او با صحبت کردن علیه مقام‌ها تخلف می‌کند.
مثال:
He defies authority by speaking out.
معنی فارسی کلمه defies
:
چیزهایی که با وجود موانع، در برابر انتظارهای معمول قرار می‌گیرد.
