معنی فارسی enemy

A2 /ˈɛnəmi/

دشمن، شخص یا نیرویی که به فرد یا گروهی آسیب می‌زند یا قصد آسیب رساندن به آن را دارد.

A person who is actively opposed or hostile to someone or something.

  • noun
  • verb
  • adjective
مکالمه با هوش مصنوعی آموزش زبان با فیلم
noun
معنی(noun):

Someone who is hostile to, feels hatred towards, opposes the interests of, or intends injury to someone else.

مثال:

Crush the enemy!

معنی(noun):

A hostile force or nation; a fighting member of such a force or nation.

مثال:

Rally together against a common enemy.

معنی(noun):

Something harmful or threatening to another

verb
معنی(verb):

To make an enemy of.

adjective
معنی(adjective):

Of, relating to, or belonging to an enemy

example
معنی(example):

شوالیه با شجاعت با دشمنش در نبرد رو به رو شد.

مثال:

The knight bravely faced his enemy in battle.

معنی(example):

آنها بالاخره توافق کردند که به جای دیدن یکدیگر به عنوان دشمن، همکاری کنند.

مثال:

They finally agreed to work together instead of seeing each other as enemies.

معنی فارسی کلمه enemy

: معنی enemy به فارسی

دشمن، شخص یا نیرویی که به فرد یا گروهی آسیب می‌زند یا قصد آسیب رساندن به آن را دارد.