مربوط به هیپوفرنیا، که ناهنجاری‌های شناختی را توصیف می‌کند.

هیپوفرنوز به اختلالات شناختی و ذهنی اطلاق می‌شود.

هیپوفریجیان به مناطق خاصی از سیستم عصبی اشاره دارد.

هیپوپیال به بافت‌های خاصی در بدن گفته می‌شود.

هیپوپیسی به وضعیتی گفته می‌شود که در آن عملکردها کاهش می‌یابند.

هایپوپسیس به وضعیتی در علم پزشکی اشاره دارد که در آن یک یا چند عملکرد یا کیفیت در بدن به طور غیرعادی کاهش می‌یابد.

هایپوپژیال به ناحیه‌ای اشاره دارد که در زیر ناحیه نشیمنگاه یا اندام‌های تناسلی قرار دارد.

هایپوپگیدیوم به بخش خاصی در آناتومی برخی حشرات اشاره دارد که وظایف خاصی دارد.

هایپوپگیوم به بخشی از بدن در برخی حشرات اطلاق می‌شود که نقشی در تولید مثل و جفت‌گیری دارد.

هایپوپینئالیسم به وضعیتی اشاره دارد که در آن غده پینه‌آل به میزان کمتری از حد معمول فعالیت می‌کند.

هایپوپیون به وجود چرک در اتاق جلویی چشم به عنوان یک علامت عفونت اشاره دارد.

هیپوپیون‌ها، جمع هیپوپیون، به تجمع چرک یا مایع در فضای بین قرنیه و عنبیه گفته می‌شود که معمولاً به دلیل عفونت رخ می‌دهد.

هیپوپیتیس، اختلالی نادر در گیاهان است که موجب رشد ناکافی آن‌ها می‌شود.

هیپوپیتوئید، به حالتی اشاره دارد که غده هیپوفیز به طور ناقص کار می‌کند و هورمون کافی تولید نمی‌کند.

هیپوپلانکتون، به موجودات زنده میکروسکوپی در آب‌ها گفته می‌شود که در زنجیره غذایی دریایی نقش دارند.

هیپوپلانکتونیک به موجوداتی اشاره دارد که در آب‌های سطحی زندگی می‌کنند و اندازه کوچکی دارند.

هیپوپلازی، به نقص در توسعه یا رشد بافت‌های بدن اشاره دارد که می‌تواند به دلایل ژنتیکی یا محیطی باشد.

هیپوپلازی، عدم رشد یا توسعه کامل یک ارگان یا بافت در بدن است.

هیپوپلاستی، عمل جراحی برای اصلاح یا ترمیم بافت یا ارگان‌های کم‌توسعه است.

هیپوپلاستیک به بافت‌ها یا ارگان‌هایی اطلاق می‌شود که به طور کامل رشد نکرده‌اند.

هیپوپلاستریک به حالتی گفته می‌شود که در آن پلاستر یا زیرلاک‌پشت به طور کافی رشد نکرده باشد.

هیپوپلاستر، به بخش ناتوان از رشد در لاک لاک‌پشت اشاره دارد.

هیپوپلوید به موجودی گفته می‌شود که دارای تعداد کمتری کروموزوم نسبت به حالت عادی است.

هیپوپلوئیدی، وضعیتی است که در آن تعداد کروموزوم‌ها کمتر از حالت عادی است.

هیپوپنه وضعیتی است که در آن تنفس به طور غیرعادی کم عمق است، به ویژه در خواب.

هیپوپنه‌ها به حالت‌های تنفسی کم عمق در خواب اطلاق می‌شود که اغلب در گروه‌ها اتفاق می‌افتند.

هیپوپنئا به معنای تنفس کم عمق در طول خواب است.

هیپوپودیا به وضعیتی اشاره دارد که در آن پاها به طور غیرعادی کوچک یا آسیب‌دیده می‌شوند.

هیپوپودیا به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن اندام‌ها به طور ناقص توسعه یافته‌اند.

هیپوپودیوم به وضعیتی گفته می‌شود که در آن پایینی‌ترین نقاط بدن آسیب‌پذیر یا ضعیف می‌شوند.

هیپوپتاسمی به وضعیتی اشاره دارد که در آن سطح پتاسیم در خون کمتر از حد نرمال است.

هیپوپتاسمی یک صفت است که به وضعیت کمبود پتاسیم در خون اشاره دارد.

هیپوپراکسی به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن فرد در انجام حرکات حرکتی دچار اختلال می‌شود.

هیپوپروکسیا به حالتی اشاره دارد که در آن فرد در تمرکز و توجه به مسائل دچار مشکل می‌شود.

هیپوپروتئینمی به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن سطح پروتئین‌های خون پایین‌تر از حد نرمال است.

هیپoproteinosis وضعیتی است که در آن سطح پروتئین در خون کمتر از حد طبیعی است و می‌تواند علائم خاصی ایجاد کند.

هیپوپسلافسیا حالتی است که در آن فرد به لمس و احساسات لمس حساسیت کمتری دارد.

هیپوپسیکوز وضعیتی است که در آن عملکرد ذهنی فرد کاهش می‌یابد و ممکن است با مشکلاتی در یادآوری همراه باشد.

هیپوترال به وضعیتی اشاره دارد که در آن ساختار بال‌ها در موجودات کاهش یافته یا تغییر یافته‌است.

هیپوپترون به ساختاری از بال‌ها اشاره دارد که به صورت کمتر توسعه یافته یا غیرطبیعی وجود دارد.