معنی فارسی pantheon
B2پانتئون، مجموعه‌ای از خداها و الهه‌ها در یک دینی خاص یا در فرهنگ خاص که به آن احترام گذاشته می‌شود.
All the gods of a particular mythology or religion collectively.
- noun
noun
معنی(noun):
A temple dedicated to all the gods.
معنی(noun):
All the gods of a particular people or religion, particularly the ancient Greek gods residing on Olympus, considered as a group.
معنی(noun):
(by extension) A category or classification denoting the most honored persons of a group.
example
معنی(example):
پانتئون خدایان در روم باستان گسترده بود.
مثال:
The pantheon of gods in ancient Rome was extensive.
معنی(example):
بسیاری از هنرمندان سعی می‌کنند به پانتئون بزرگان بپیوندند.
مثال:
Many artists aim to join the pantheon of greats.
معنی فارسی کلمه pantheon
:
پانتئون، مجموعه‌ای از خداها و الهه‌ها در یک دینی خاص یا در فرهنگ خاص که به آن احترام گذاشته می‌شود.
