معنی فارسی punish
B1 /ˈpʌnɪʃ/تنبیه کردن، به معنای مجازات کردن یا برخورد منفی با شخصی به خاطر رفتار نادرست.
To impose a penalty on someone for an offense or wrongdoing.
- verb
verb
معنی(verb):
To cause to suffer for crime or misconduct, to administer disciplinary action.
مثال:
If a prince violates the law, then he must be punished like an ordinary person.
معنی(verb):
To treat harshly and unfairly.
معنی(verb):
To handle or beat severely; to maul.
معنی(verb):
To consume a large quantity of.
example
معنی(example):
معلم مجبور شد دانش‌آموز را به خاطر دیر آمدن تنبیه کند.
مثال:
The teacher had to punish the student for being late.
معنی(example):
مهم است که به کارهای نادرست تنبیه شود تا مسئولیت‌پذیری آموزش داده شود.
مثال:
It's important to punish wrongdoing to teach responsibility.
معنی فارسی کلمه punish
:
تنبیه کردن، به معنای مجازات کردن یا برخورد منفی با شخصی به خاطر رفتار نادرست.
