معنی فارسی spice
A2 /spaɪs/ادویه، ماده‌ای طبیعی که به غذا طعم و عطر می‌دهد.
A natural substance used to enhance the flavor or aroma of food.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Aromatic or pungent plant matter (usually dried) used to season or flavour food.
معنی(noun):
Appeal, interest; an attribute that makes something appealing, interesting, or engaging.
معنی(noun):
A synthetic cannabinoid drug.
معنی(noun):
Sweets, candy.
معنی(noun):
Species; kind.
معنی(noun):
A characteristic touch or taste; smack; flavour.
معنی(noun):
An aromatic odour.
verb
معنی(verb):
To add spice or spices to; season.
معنی(verb):
To spice up.
example
معنی(example):
من دوست دارم ادویه به غذایم اضافه کنم تا طعم بیشتری داشته باشد.
مثال:
I like to add spice to my food for more flavor.
معنی(example):
دارچین یک ادویه محبوب است که در دسرها استفاده می‌شود.
مثال:
Cinnamon is a popular spice used in desserts.
معنی فارسی کلمه spice
:
ادویه، ماده‌ای طبیعی که به غذا طعم و عطر می‌دهد.
