معنی فارسی independence
B2 /ɪndɪˈpɛndəns/حالت یا شرایطی که در آن کسی یا چیزی به دیگری وابسته نیست.
The fact or state of being independent; self-sufficiency.
- noun
noun
معنی(noun):
The state or quality of being independent; freedom from dependence; exemption from reliance on, or control by others; self-subsistence or maintenance; direction of one's own affairs without interference.
معنی(noun):
The state of having sufficient means for a comfortable livelihood.
example
معنی(example):
این کشور در سال 1947 به استقلال رسید.
مثال:
The country gained its independence in 1947.
معنی(example):
استقلال برای رشد شخصی مهم است.
مثال:
Independence is important for personal growth.
معنی فارسی کلمه independence
:
حالت یا شرایطی که در آن کسی یا چیزی به دیگری وابسته نیست.
