معنی فارسی repentance
B2 /ɹɪˈpɛntəns/احساس پشیمانی و خواستن برای جبران اشتباهات.
The action of feeling remorseful or contrite for a wrong.
- noun
noun
معنی(noun):
The condition of being penitent.
معنی(noun):
A feeling of regret or remorse for doing wrong or sinning.
example
معنی(example):
او پس از انجام یک اشتباه، پشیمانی خود را ابراز کرد.
مثال:
She expressed her repentance after making a mistake.
معنی(example):
پشیمانی بخشی اساسی از جبران اشتباهات است.
مثال:
Repentance is a crucial part of making amends.
معنی فارسی کلمه repentance
:
احساس پشیمانی و خواستن برای جبران اشتباهات.
