معنی فارسی accreditation
B2 [əˌkɹɛd.ɨɾˈeɪ.ʃən]فرایند اعطای تأییدیه رسمی به نهادها برای نشان دادن رعایت استانداردهای معین.
The process of officially recognizing or approving an organization as meeting certain standards.
- noun
noun
معنی(noun):
The giving of credentials.
معنی(noun):
The act of accrediting.
مثال:
letters of accreditation.
معنی(noun):
The granting of approval to an institution of higher learning by an official review board after the school has met certain requirements.
example
معنی(example):
مدرسه پس از ارزیابی جامع، اعتبار رسمی دریافت کرد.
مثال:
The school received accreditation after a thorough evaluation.
معنی(example):
اعتبار برای مؤسسات برای اطمینان از استانداردهای کیفی مهم است.
مثال:
Accreditation is important for institutions to ensure quality standards.
معنی فارسی کلمه accreditation
:
فرایند اعطای تأییدیه رسمی به نهادها برای نشان دادن رعایت استانداردهای معین.
