معنی فارسی acquittance
B1 /əˈkwɪtəns/تاییدیه، مدرکی است که نشان‌دهنده تسویه حساب یا آزاد بودن از بدهی است.
A document or receipt that indicates the release from a debt or an obligation.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A writing which is evidence of a discharge; a receipt in full, which bars a further demand.
معنی(noun):
Payment of debt; settlement.
معنی(noun):
The release from a debt, or from some obligation or duty; exemption.
معنی(noun):
The dismissal of a legal charge against someone; acquittal.
معنی(noun):
The acquittal of one's duties; the carrying out of fulfilment of a job or role.
verb
معنی(verb):
To acquit.
example
معنی(example):
او برای تسویه بدهی‌هایش دریافت تاییدیه کرد.
مثال:
He received an acquittance for settling his debts.
معنی(example):
یک تاییدیه می‌تواند به عنوان مدرک پرداخت عمل کند.
مثال:
An acquittance can serve as proof of payment.
معنی فارسی کلمه acquittance
:
تاییدیه، مدرکی است که نشان‌دهنده تسویه حساب یا آزاد بودن از بدهی است.
