معنی فارسی admissibility
B2قابلیت پذیرش، به معنی شرایط و معیارهایی است که یک مدرک یا شواهد می‌تواند در یک فرایند حقوقی مورد پذیرش قرار گیرد.
The quality of being accepted or allowed, especially relating to evidence in legal contexts.
- noun
noun
معنی(noun):
The state or quality of being admissible or allowable.
example
معنی(example):
قابلیت پذیرش شواهد در دادگاه مورد سوال قرار گرفت.
مثال:
The admissibility of the evidence was questioned in court.
معنی(example):
وکیلان باید قوانین قابلیت پذیرش برای هر گونه مدرکی که ارائه می‌شود را درک کنند.
مثال:
Lawyers must understand the rules of admissibility for any evidence presented.
معنی فارسی کلمه admissibility
:
قابلیت پذیرش، به معنی شرایط و معیارهایی است که یک مدرک یا شواهد می‌تواند در یک فرایند حقوقی مورد پذیرش قرار گیرد.
