معنی فارسی afield
B2 /əˈfiːld/اصطلاح 'به میدان' به معنای حضور در فضای باز یا خارج از محیط شهری به منظور مطالعه یا کار است.
In a field or outdoor setting, typically relating to research, exploration, or activity away from urban areas.
- adverb
adverb
معنی(adverb):
Away (from the home or starting point, physical or conceptual); usually preceded by far (or farther, further).
معنی(adverb):
On the field.
مثال:
We now have both teams afield and can begin the match.
معنی(adverb):
Out in the open.
example
معنی(example):
او اغلب به میدان میرود تا حیات وحش را مستند کند.
مثال:
She often goes afield to document wildlife.
معنی(example):
دانشمندان برای تحقیقات خود به میدان سفر کردند.
مثال:
The scientists traveled afield for their research.
معنی فارسی کلمه afield
:
اصطلاح 'به میدان' به معنای حضور در فضای باز یا خارج از محیط شهری به منظور مطالعه یا کار است.