معنی فارسی afield

B2 /əˈfiːld/

اصطلاح 'به میدان' به معنای حضور در فضای باز یا خارج از محیط شهری به منظور مطالعه یا کار است.

In a field or outdoor setting, typically relating to research, exploration, or activity away from urban areas.

adverb
معنی(adverb):

Away (from the home or starting point, physical or conceptual); usually preceded by far (or farther, further).

معنی(adverb):

On the field.

مثال:

We now have both teams afield and can begin the match.

معنی(adverb):

Out in the open.

example
معنی(example):

او اغلب به میدان می‌رود تا حیات وحش را مستند کند.

مثال:

She often goes afield to document wildlife.

معنی(example):

دانشمندان برای تحقیقات خود به میدان سفر کردند.

مثال:

The scientists traveled afield for their research.

معنی فارسی کلمه afield

: معنی afield به فارسی

اصطلاح 'به میدان' به معنای حضور در فضای باز یا خارج از محیط شهری به منظور مطالعه یا کار است.