معنی فارسی ail
B1 /eɪl/احساس ناراحتی یا بیماری، به خصوص به صورت پیوسته یا دائمی.
To suffer or feel unwell, especially in a chronic or persistent manner.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
An ailment; trouble; illness.
verb
معنی(verb):
To cause to suffer; to trouble, afflict. (Now chiefly in interrogative or indefinite constructions.)
مثال:
Have some chicken soup. It's good for what ails you.
معنی(verb):
To be ill; to suffer; to be troubled.
example
معنی(example):
او پس از گرفتن سرما خوردگی شروع به درد کردن کرد.
مثال:
She began to ail after catching a cold.
معنی(example):
بیمار در چند روز گذشته به شدت بیمار شد.
مثال:
The patient began to ail more seriously over the last few days.
معنی فارسی کلمه ail
:
احساس ناراحتی یا بیماری، به خصوص به صورت پیوسته یا دائمی.
