معنی فارسی air-condition
B1هوای مطبوع، فرایند تنظیم دما و رطوبت در یک فضا برای ایجاد راحتی.
To control the temperature and humidity in a room or vehicle for comfort.
- verb
verb
معنی(verb):
To mechanically cool a space or an entire structure.
مثال:
In hot, muggy climates, some people air-condition their garage.
example
معنی(example):
ما باید اتاق را تهویه مطبوع کنیم تا مهمانانمان راحت باشند.
مثال:
We need to air-condition the room for the comfort of our guests.
معنی(example):
در روزهای گرم تابستان، تهویه مطبوع خودرو ضروری است.
مثال:
It's essential to air-condition your car during hot summer days.
معنی فارسی کلمه air-condition
:
هوای مطبوع، فرایند تنظیم دما و رطوبت در یک فضا برای ایجاد راحتی.
