معنی فارسی air-conditioning
B1فرآیند یا سیستم تهویه مطبوع که دما و رطوبت هوا را کنترل می‌کند.
The process of treating air to control its temperature, humidity, and quality.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
The state of temperature and humidity produced by an air conditioner.
معنی(noun):
An air conditioner or system of air conditioners.
مثال:
This car has air conditioning.
verb
معنی(verb):
To mechanically cool a space or an entire structure.
مثال:
In hot, muggy climates, some people air-condition their garage.
example
معنی(example):
تهویه مطبوع برای زندگی راحت در آب و هوای گرم ضروری است.
مثال:
Air-conditioning is essential for comfortable living in hot climates.
معنی(example):
آنها واحدهای جدید تهویه مطبوع را در دفتر نصب کردند.
مثال:
They installed new air-conditioning units in the office.
معنی فارسی کلمه air-conditioning
:
فرآیند یا سیستم تهویه مطبوع که دما و رطوبت هوا را کنترل می‌کند.
