معنی فارسی airbrake
B2سیستمی در وسایل نقلیه هوایی که به کاهش سرعت یا کنترل ارتفاع کمک می‌کند.
A device used to increase drag on an aircraft to slow it down.
- noun
noun
معنی(noun):
A brake (slowing device) that is operated pneumatically (by air pressure).
مثال:
The powerful airbrake of the truck quickly brought it to a stop.
معنی(noun):
A moving part of an aircraft wing to reduce lift and airspeed.
example
معنی(example):
ترمز هوایی در هنگام فرود فعال شد.
مثال:
The airbrake was activated during the descent.
معنی(example):
خلبانان از یک ترمز هوایی برای کاهش سرعت استفاده می‌کنند.
مثال:
Pilots use an airbrake to reduce speed.
معنی فارسی کلمه airbrake
:
سیستمی در وسایل نقلیه هوایی که به کاهش سرعت یا کنترل ارتفاع کمک می‌کند.
