معنی فارسی alliteration

B2 /əˌlɪtəˈɹeɪʃən/

هم‌آوایی، تکنیکی در شعر و نثر است که در آن صدا یا حرف مشابهی در آغاز کلمات نزدیک به هم تکرار می‌شود.

A literary device where consonant sounds are repeated at the beginning of words for effect.

noun

معنی(noun):

The repetition of consonant sounds at the beginning of two or more words immediately succeeding each other, or at short intervals.

معنی(noun):

The recurrence of the same letter in accented parts of words, as in Anglo-Saxon alliterative meter.

example

معنی(example):

هم‌آوایی تکرار صدای مشابه در ابتدای کلمات مجاور است.

مثال:

Alliteration is the repetition of the same sound at the beginning of adjacent words.

معنی(example):

شاعر برای ایجاد کیفیت موسیقایی در شعرهایش از هم‌آوایی استفاده کرد.

مثال:

The poet used alliteration to create a musical quality in their verses.

معنی فارسی کلمه alliteration

هم‌آوایی، تکنیکی در شعر و نثر است که در آن صدا یا حرف مشابهی در آغاز کلمات نزدیک به هم تکرار می‌شود.