معنی فارسی alloys
B2آلیاژ، ترکیبی از دو یا چند عنصر که معمولاً شامل یک فلز باشد و خواص بهتری نسبت به عناصر منفرد دارد.
A mixture of two or more elements, where at least one is a metal, that has enhanced properties.
- noun
- verb
A metal that is a combination of two or more elements, at least one of which is a metal.
A metal of lesser value, mixed with a metal of greater value.
gold without alloy
An admixture; something added which stains, taints etc.
Fusion, marriage, combination.
To mix or combine; often used of metals.
To reduce the purity of by mixing with a less valuable substance.
to alloy gold with silver or copper, or silver with copper
To impair or debase by mixture.
to alloy pleasure with misfortunes
فولاد یک آلیاژ رایج است که از آهن و کربن ساخته می‌شود.
Steel is a commonly used alloy made from iron and carbon.
آلیاژها دارای خواص بهبودیافته‌ای نسبت به فلزات پایه خود هستند.
Alloys have enhanced properties compared to their base metals.
معنی فارسی کلمه alloys
:
آلیاژ، ترکیبی از دو یا چند عنصر که معمولاً شامل یک فلز باشد و خواص بهتری نسبت به عناصر منفرد دارد.
