معنی فارسی ambience
B1 /ˈæm.bi.əns/فضا یا جو کلی یک مکان، که احساسات و تجربیات را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
The character or atmosphere of a place, affecting the feelings and experiences of those who enter.
- noun
noun
معنی(noun):
A particular mood or atmosphere of an environment or surrounding influence.
معنی(noun):
(3D models) A secondary color of a polygon that becomes more pronounced with shading.
example
معنی(example):
رستوران دارای فضایی دنج است که شما را در خانه احساس می‌کند.
مثال:
The restaurant has a cozy ambience that makes you feel at home.
معنی(example):
فضای کنسرت پر از هیجان و انرژی بود.
مثال:
The ambience at the concert was filled with excitement and energy.
معنی فارسی کلمه ambience
:
فضا یا جو کلی یک مکان، که احساسات و تجربیات را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
