معنی فارسی amiss
B1 /əˈmɪs/درست نبودن یا غیرطبیعی بودن چیزی را نشان میدهد.
Not quite right; inappropriate or out of place.
- noun
- adjective
- adverb
noun
معنی(noun):
Fault; wrong; an evil act, a bad deed.
adjective
معنی(adjective):
Wrong; faulty; out of order; improper or otherwise incorrect.
مثال:
He suspected something was amiss.
adverb
معنی(adverb):
Wrongly.
معنی(adverb):
Mistakenly.
معنی(adverb):
Astray.
معنی(adverb):
Imperfectly.
example
معنی(example):
چیزی در این موقعیت درست نیست.
مثال:
Something feels amiss in this situation.
معنی(example):
این برنامه از ابتدا به نظر مشکوک میرسید.
مثال:
The plan seemed amiss from the start.
معنی فارسی کلمه amiss
:
درست نبودن یا غیرطبیعی بودن چیزی را نشان میدهد.
