معنی فارسی anaemic
B1حالت فردی که به آنمی مبتلا است و معمولاً رنگ‌پریده به نظر می‌رسد.
Having or affected by anaemia.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
An individual who has anemia.
adjective
معنی(adjective):
Of, pertaining to, or suffering from anemia.
معنی(adjective):
(by extension) Weak; listless; lacking power, vigor, vitality, or colorfulness.
example
معنی(example):
بعد از بیماری طولانی، او رنگ‌پریده و آنمی به نظر می‌رسید.
مثال:
She looked pale and anaemic after the long illness.
معنی(example):
بیمار آنمی به یک انتقال خون نیاز داشت.
مثال:
The anaemic patient needed a blood transfusion.
معنی فارسی کلمه anaemic
:
حالت فردی که به آنمی مبتلا است و معمولاً رنگ‌پریده به نظر می‌رسد.
