معنی فارسی anaesthetic
B2بیهوشی، ماده‌ای که برای ایجاد بی‌حسی یا بیهوشی در بیماران استفاده می‌شود.
A substance that induces insensitivity to pain.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A substance administered to reduce the perception of pain or to induce numbness for surgery and may render the recipient unconscious.
adjective
معنی(adjective):
Causing anesthesia; reducing pain sensitivity.
معنی(adjective):
Insensate: unable to feel, or unconscious.
example
معنی(example):
پزشک قبل از عمل جراحی یک بیهوشی تجویز کرد.
مثال:
The doctor administered an anaesthetic before the operation.
معنی(example):
مواد بیهوشی می‌توانند موضعی یا عمومی باشند.
مثال:
Anaesthetic agents can be local or general.
معنی فارسی کلمه anaesthetic
:
بیهوشی، ماده‌ای که برای ایجاد بی‌حسی یا بیهوشی در بیماران استفاده می‌شود.
