معنی فارسی ansatz
B1 /ˈænsæts/اصطلاحی در ریاضیات و فیزیک که به فرضیه یا مدل اولیه به منظور حل مسائل اشاره دارد.
A heuristic or assumed form that helps in solving equations or problems.
- noun
noun
معنی(noun):
A mathematical assumption used to describe a certain phenomenon, posited in order to help provisionally solve an equation or other problem.
example
معنی(example):
آنزاتز یک نقطه شروع برای حل مسئله است.
مثال:
The ansatz is a starting point for solving the problem.
معنی(example):
در فیزیک، آنزاتز می‌تواند معادلات پیچیده را ساده کند.
مثال:
In physics, an ansatz can simplify complex equations.
معنی فارسی کلمه ansatz
:
اصطلاحی در ریاضیات و فیزیک که به فرضیه یا مدل اولیه به منظور حل مسائل اشاره دارد.
