معنی فارسی antagonism
B2 /ænˈtæɡənɪzəm/تضاد، مخالفت و خصومت میان افراد یا گروه‌ها که می‌تواند در موقعیت‌های مختلفی بروز کند.
Active resistance or hostility between opposing parties.
- noun
noun
معنی(noun):
A strong natural dislike or hatred; antipathy.
مثال:
Their longstanding antagonism is manifested in frequent scuffles and shouting matches.
example
معنی(example):
در طول بحث، تضاد واضحی بین دو گروه وجود داشت.
مثال:
There was a clear antagonism between the two groups during the debate.
معنی(example):
تضاد او با پیشنهادات او، جلسه را ناخوشایند کرد.
مثال:
His antagonism towards her suggestions made the meeting uncomfortable.
معنی فارسی کلمه antagonism
:
تضاد، مخالفت و خصومت میان افراد یا گروه‌ها که می‌تواند در موقعیت‌های مختلفی بروز کند.
