معنی فارسی antinomy
C1 /ænˈtɪnəmi/آنتینومی، تناقض یا تناقضی میان دو اصل یا قانون که نمی‌توانند همزمان درست باشند.
A contradiction between two beliefs or laws that are both held to be true.
- noun
noun
معنی(noun):
An apparent contradiction between valid conclusions; a paradox
example
معنی(example):
مفهوم آنتینومی را می‌توان در مباحث فلسفی مشاهده کرد.
مثال:
The concept of antinomy can be seen in philosophical debates.
معنی(example):
در حقوق، آنتینومی زمانی اتفاق می‌افتد که دو قانون با یکدیگر تناقض داشته باشند.
مثال:
In law, an antinomy occurs when two laws contradict each other.
معنی فارسی کلمه antinomy
:
آنتینومی، تناقض یا تناقضی میان دو اصل یا قانون که نمی‌توانند همزمان درست باشند.
