معنی فارسی antipathy
B2 /ænˈtɪpəθi/احساس منفی قوی و خصمانه نسبت به چیزی یا کسی.
A deep-seated feeling of aversion or dislike.
- noun
noun
معنی(noun):
A feeling of dislike (normally towards someone, less often towards something); repugnance or distaste.
معنی(noun):
Natural contrariety or incompatibility
مثال:
oil and water have antipathy
example
معنی(example):
بین دو رقیب یک نفرت متقابل وجود داشت.
مثال:
There was a mutual antipathy between the two rivals.
معنی(example):
نفرت او از این سیاست او را در جلسه به صحبت واداشت.
مثال:
His antipathy towards the policy made him vocal at the meeting.
معنی فارسی کلمه antipathy
:
احساس منفی قوی و خصمانه نسبت به چیزی یا کسی.
