معنی فارسی aphonic
B2بیصدا، توانایی صحبت کردن را نداشتن.
Unable to speak; voiceless.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Of, relating to, or exhibiting aphonia; unable to speak.
example
معنی(example):
معلم بیصدا نتوانست در طول درس صحبت کند.
مثال:
The aphonic teacher could not speak during the lesson.
معنی(example):
بعد از کنسرت، او از آواز خواندن زیاد بیصدا شد.
مثال:
After the concert, he felt aphonic from singing too loudly.
معنی فارسی کلمه aphonic
:
بیصدا، توانایی صحبت کردن را نداشتن.
