معنی فارسی apophysis
B2 /əˈpɒfɪsɪs/آپوفیس به نواحی از استخوان اطلاق می‌شود که معمولاً در اثر فعالیت تاندون‌ها رشد می‌کنند.
An outgrowth on a bone that muscles or tendons attach to, often important in growth development.
- noun
noun
معنی(noun):
A natural outgrowth, swelling or enlargement, usually of an organism; A protuberance on a bone.
معنی(noun):
The external part of a cone scale.
معنی(noun):
A branch of a dike or vein.
example
معنی(example):
آپوفیس، قسمتی از استخوان است که تاندون‌ها به آن متصل می‌شوند.
مثال:
The apophysis is the part of a bone where tendons attach.
معنی(example):
در برخی از استخوان‌ها، آپوفیس می‌تواند منجر به آسیب‌های صفحه رشد شود.
مثال:
In some bones, the apophysis can lead to growth plate injuries.
معنی فارسی کلمه apophysis
:
آپوفیس به نواحی از استخوان اطلاق می‌شود که معمولاً در اثر فعالیت تاندون‌ها رشد می‌کنند.
