معنی فارسی apothecary
B2 /əˈpɑθəˌkɛəɹi/داروساز، شخصی که در گذشته داروها را آماده و فروخته است.
A historical term for someone who prepares and sells medicines and drugs.
- noun
noun
معنی(noun):
A person who makes and provides/sells drugs and/or medicines.
معنی(noun):
A drugstore or pharmacy.
معنی(noun):
A glass jar similar to those once used for medicine.
example
معنی(example):
یک داروساز شخصی بود که دارو را تهیه و فروخته است.
مثال:
An apothecary used to be a person who prepared and sold medicine.
معنی(example):
امروزه نقش داروساز مشابه با نقش داروسازان است.
مثال:
Today, the role of the apothecary is similar to that of a pharmacist.
معنی فارسی کلمه apothecary
:
داروساز، شخصی که در گذشته داروها را آماده و فروخته است.
