معنی فارسی appal
B2وحشتزده کردن یا شگفتزده کردن فرد به علت چیزی ناخوشایند.
To shock or horrify someone.
- verb
verb
معنی(verb):
To fill with horror; to dismay.
مثال:
The evidence put forth at the court appalled most of the jury.
معنی(verb):
To make pale; to blanch.
معنی(verb):
To weaken; to reduce in strength
معنی(verb):
To grow faint; to become weak; to become dismayed or discouraged.
معنی(verb):
To lose flavour or become stale.
example
معنی(example):
خبر تصادف همه را وحشتزده کرد.
مثال:
The news of the accident appalled everyone.
معنی(example):
من از عدم پاسخ وحشتزده شدم.
مثال:
I was appalled by the lack of response.
معنی فارسی کلمه appal
:
وحشتزده کردن یا شگفتزده کردن فرد به علت چیزی ناخوشایند.
