معنی فارسی appeasement

C1 /əˈpɪiz.mənt/

عمل یا فرآیند آرام کردن یا راضی کردن به ویژه در زمینه سیاسی.

The action or policy of appeasing, especially in terms of political or international relations.

noun

معنی(noun):

The state of being appeased; the policy of giving in to demands in order to preserve the peace.

example

معنی(example):

سیاست تسکین نتوانست از درگیری جلوگیری کند.

مثال:

The policy of appeasement failed to prevent the conflict.

معنی(example):

برخی از تسکین دیکتاتورها انتقاد می‌کنند.

مثال:

Some criticize the appeasement of dictators.

معنی فارسی کلمه appeasement

عمل یا فرآیند آرام کردن یا راضی کردن به ویژه در زمینه سیاسی.