معنی فارسی appertain
B2 /æpɚˈteɪn/به معنی تعلق داشتن یا مربوط بودن به چیزی یا کسی.
To relate to, belong to, or be applicable to.
- verb
verb
معنی(verb):
To belong to or be a part of, whether by right, nature, appointment, or custom; to relate to.
معنی(verb):
To belong as a part, right, possession, attribute, etc..
example
معنی(example):
قوانین بازی به طور مساوی به تمام بازیکنان مربوط می‌شود.
مثال:
The rules of the game appertain to all players equally.
معنی(example):
مسئولیت‌هایی که به این نقش مربوط می‌شود باید با دقت انجام شود.
مثال:
The responsibilities that appertain to the role must be fulfilled diligently.
معنی فارسی کلمه appertain
:
به معنی تعلق داشتن یا مربوط بودن به چیزی یا کسی.
