معنی فارسی apposition
B2 /ˌæpəˈzɪʃn̩/اپوزیسیون در دستور زبان به معنای قرار دادن یک اسم با اسم دیگر برای توصیف یا مشخص کردن آن است.
In grammar, the positioning of a noun or noun phrase adjacent to another noun to explain or identify it.
- noun
(grammar) A construction in which one noun or noun phrase is placed with another as an explanatory equivalent, both of them having the same syntactic function in the sentence.
The relationship between such nouns or noun phrases.
The quality of being side-by-side, apposed instead of being opposed, not being front-to-front but next to each other.
A placing of two things side by side, or the fitting together of two things.
In biology, the growth of successive layers of a cell wall.
Appositio
A public disputation by scholars.
A (now purely ceremonial) speech day at St Paul's School, London.
اپوزیسیون در دستور زبان اشاره به یک اسم است که کنار اسم دیگری قرار می‌گیرد تا آن را توصیف کند.
Apposition in grammar refers to a noun placed next to another to describe it.
در عبارت 'برادر من، پزشک'، 'پزشک' در اپوزیسیون است.
In the phrase 'My brother, the doctor', 'the doctor' is in apposition.
معنی فارسی کلمه apposition
:
اپوزیسیون در دستور زبان به معنای قرار دادن یک اسم با اسم دیگر برای توصیف یا مشخص کردن آن است.
