معنی فارسی appropriation
B2 /əˌpɹoʊpɹiˈeɪʃən/تصرف، به معنای استفاده یا کپی‌برداری از ایده‌ها، فرهنگ یا آثار هنری یک گروه خاص توسط یک گروه دیگر است.
The act of taking something for one's own use, often without the owner's permission, particularly in cultural contexts.
- noun
An act or instance of appropriating.
That which is appropriated.
Public funds set aside for a specific purpose.
The use of borrowed elements in the creation of a new work.
The assimilation of concepts into a governing framework.
In church law, the making over of a benefice to an owner who receives the tithes, but is bound to appoint a vicar for the spiritual service of the parish.
In constitutional law, the principle that supplies granted by parliament are only to be expended for particular objects specified by itself.
تصرف فرهنگی می‌تواند منجر به سوءتفاهم‌ها بین جامعه‌ها شود.
Cultural appropriation can lead to misunderstandings between communities.
تصرف هنر بومیان توسط غیرعرب‌ها سوالات اخلاقی را به وجود می‌آورد.
The appropriation of indigenous art by non-natives raises ethical questions.
معنی فارسی کلمه appropriation
:
تصرف، به معنای استفاده یا کپی‌برداری از ایده‌ها، فرهنگ یا آثار هنری یک گروه خاص توسط یک گروه دیگر است.
