معنی فارسی approver
B1 /əˈpɹuːvə(ɹ)/شخصی که مسئول تأیید یا پذیرش یک درخواست یا تصمیم است.
A person who officially agrees to or accepts a proposal or request.
- noun
noun
معنی(noun):
One who approves or gives approval.
معنی(noun):
In English common law, a person who accuses a confederate; one who commits approvement.
example
معنی(example):
شخص تأییدکننده سیاست مسئول اجرای آن است.
مثال:
The approver of the policy is responsible for its implementation.
معنی(example):
هر درخواست باید قبل از انجام کار توسط یک تأییدکننده امضا شود.
مثال:
Every request must be signed by an approver before action is taken.
معنی فارسی کلمه approver
:
شخصی که مسئول تأیید یا پذیرش یک درخواست یا تصمیم است.
