معنی فارسی aptitude
B1 /ˈæptɪˌtjuːd/استعداد، توانایی ذاتی یا طبیعی فرد در انجام یک کار خاص.
A natural ability to do something or to learn something.
- noun
noun
معنی(noun):
Natural ability to acquire knowledge or skill.
معنی(noun):
The condition of being suitable.
example
معنی(example):
او استعداد طبیعی برای موسیقی دارد.
مثال:
She has a natural aptitude for music.
معنی(example):
استعداد او در ریاضیات معلمانش را شگفتزده کرد.
مثال:
His aptitude for mathematics surprised his teachers.
معنی فارسی کلمه aptitude
:
استعداد، توانایی ذاتی یا طبیعی فرد در انجام یک کار خاص.
