معنی فارسی arrestor
B1بازداشتگر، شخصی که وظیفه دستگیری را بر عهده دارد.
An individual who carries out an arrest, often a law enforcement officer.
- noun
noun
معنی(noun):
One who places another under arrest.
معنی(noun):
A device that stops or prevents, such as a railway buffer, or a spark arrester that prevents sparks from being released to start fires.
example
معنی(example):
بازداشتگر اتهامات را برای مظنون توضیح داد.
مثال:
The arrestor explained the charges to the suspect.
معنی(example):
یک بازداشتگر باید هنگام انجام دستگیری از پروتکلهای قانونی پیروی کند.
مثال:
An arrestor must follow legal protocols when executing an arrest.
معنی فارسی کلمه arrestor
:
بازداشتگر، شخصی که وظیفه دستگیری را بر عهده دارد.