معنی فارسی ascendancy
B2تسلط و اقتدار، به ویژه در زمینه‌های سیاسی یا اجتماعی.
A position of dominance or controlling influence.
- noun
noun
معنی(noun):
The process or period of one's ascent
مثال:
This was a key moment in Caesar's ascendancy.
معنی(noun):
Supremacy; dominant control; the quality of being in the ascendant
معنی(noun):
A class of Protestant landowners and professionals that dominated political and social life in Ireland up to the early 20th century
example
معنی(example):
سیاستمدار تسلط قوی بر رقبای خود داشت.
مثال:
The politician had a strong ascendancy over his opponents.
معنی(example):
در تاریخ، برخی خانواده‌ها تسلط خود را برای نسل‌ها حفظ کردند.
مثال:
In history, certain families maintained their ascendancy for generations.
معنی فارسی کلمه ascendancy
:
تسلط و اقتدار، به ویژه در زمینه‌های سیاسی یا اجتماعی.
