معنی فارسی auntie
A2 /ˈæn.ti/لقب دوستانه و محبت‌آمیز برای عمه؛ زن خواهر یا برادر والدین.
An affectionate term for one's aunt.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
The sister or sister-in-law of one’s parent.
معنی(noun):
The female cousin of one’s parent.
معنی(noun):
A woman of an older generation than oneself, especially a friend of one's parents, by means of fictive kin.
معنی(noun):
Any elderly woman.
معنی(noun):
A procuress or bawd.
معنی(noun):
Term of familiarity or respect for a middle-aged or elderly woman.
verb
معنی(verb):
To be or behave like the aunt of.
example
معنی(example):
عمه‌ام همیشه در تعطیلات کوکی می‌پزد.
مثال:
My auntie always bakes cookies for the holidays.
معنی(example):
در تابستان، عاشق گذراندن وقت با عمه‌ام هستم.
مثال:
I love spending time with my auntie during the summer.
معنی فارسی کلمه auntie
:
لقب دوستانه و محبت‌آمیز برای عمه؛ زن خواهر یا برادر والدین.
